Mieszkaniowy zodiak jako objaw otumanienia zapachem bzu

Gdyby wnętrza miały znaki zodiaku, to nasz salon zdecydowanie zasługiwałby na patronat Bliźniąt. Wszystko dlatego, że ma dwa zupełnie różne oblicza. 

Z jednej strony przedwojenne meble, a z drugiej białe, proste sprzęty - typowe dla współczesnego stylu skandynawskiego. 

Z jednej drewniana szafa, a z drugiej plastikowe krzesło projektu Eames'ów na metalowych nogach.

Z jednej stare, szklane syfony - pamiątka po pradziadku, a z drugiej minimalistyczny sprzęt grający - pamiątka po jakiejś wypłacie.

Z jednej odnowiony, dostojny fotel, a z drugiej fikuśny, peruwiański hamak.

Mogę tak jeszcze długo, ale lepiej nie brnijmy :) 

Jeśli w tym miejscu nie wyświetla Ci się napis "czytaj dalej", to koniecznie kliknij w tytuł wpisu.

Choć może się komuś wydawać, że brakuje nam konsekwencji w urządzaniu tego pokoju, to prawda jest taka, że wszystkie kontrasty są przemyślane i zaplanowane. Co jak co, ale obmyślanie mam opanowane do perfekcji. Może nieco gorzej idzie mi wcielanie pomysłów w życie, ale przecież się nie pali, nie? Przedwojenna szafa, fotel i inne drobiazgi to pamiątki rodzinne, z którymi nie chcemy się rozstawać. Nadają wnętrzu indywidualnego charakteru i przytulności. No ale przecież od pewnego czasu (zdecydowanie dłuższego niż to się wydaje na pierwszy rzut oka) mamy XXI wiek i wcale nie mam ochoty zamieniać naszego domu w muzeum. To dlatego po drugiej stronie pokoju, obejmującej bibliotekę  i kąt biurowy, postawiliśmy proste, białe meble z metalowymi akcentami oraz dodaliśmy druciane dekoracje i współczesne grafiki. W ten sposób próbujemy utrzymać odpowiedni balans. Problem pojawia się kiedy tak jak dziś, zrobię zdjęcia jedynie połowy pokoju. Tym sposobem widzicie oblicze tylko jednego z bliźniąt. Całą harmonię szlag trafia. Jing nie spotyka jang, itd. A zatem dziś foty tylko w klimacie vintage. Sytuację ratuje trochę stół z palety, ale i tak wyszło jakoś tak... grzecznie ;)

Mimo to publikuję tutaj te zdjęcia ku pamięci bzów wiosennych. Chciałoby się powiedzieć: śpieszmy się kochać bzy, tak szybko odchodzą. Ponieważ są one w mojej osobistej trójcy ulubionych kwiatów, bez których świat nie mógłby istnieć, nie może zabraknąć ich również na blogu. Więc mam nadzieję, że przydługi wstęp nie wywiódł was w pole, bo to właśnie fioletowy bukiet jest głównym bohaterem dzisiejszego wpisu.

Gdyby ktoś był ciekaw jakie jeszcze kwiaty mieszczą się u mnie na podium, to uprzejmie donoszę, że są to konwalie i peonie (zwanie też piwoniami). Tymi pierwszymi nie nacieszyłam się w tym roku, bo przemarzły, ale sezon na peonie właśnie się zaczął! Jeśli więc czyta to jakiś mój ukryty wielbiciel, który chciałby mnie obsypać kwieciem, to niech się nie krępuje. Peonie przyjmę w każdej ilości ;)

Teraz kolej na was. Napiszcie w komentarzach jakie kwiaty lubicie najbardziej. Ciekawa jestem, czy tak jak ja lubicie te wiosenne, czy może raczej późniejsze? 

A może też pokusicie się o dopasowanie do swoich mieszkań jakiegoś znaku zodiaku? Chętnie poczytam uzasadnienia :)

Miłego dnia!
Marta