Miejska dżungla, czyli wyznania zakupoholiczki

No dobra misie-pysie, czas na lekki rachunek sumienia. Jak tam z waszymi nałogami? I tylko nie mówcie, że żadnych nie macie - nie uwierzę. Ja przyznaję się bez bicia, że nie umiem się obejść bez naparu bogów - kawy mianowicie. Dziennie wypijam hektolitry. Tak, tak, wiem, magnez i te sprawy...

Do tego w końcu ostatnio przyznałam się sama przed sobą do zakupoholizmu. Ale nie takiego jak myślicie. Bo ja nie jestem stereotypową kobietą, która dla poprawy humoru kupuje sobie jakiś ciuch. O nie! Ja nienawidzę kupować szmat. I z butami też nie idzie mi najlepiej. Mój chłop ma więcej butów i ciuchów niż ja. Każda wizyta w sklepie kończy się zakwasami od noszenia stert ubrań do przymierzalni, wściekłością na własną, nietypową figurę i parą skarpetek kupioną na otarcie łez. Żeby się nie okazało, że po trzech godzinach poszukiwań i walki wychodzę ze sklepu z pustymi rękami.
Gdzie ten zakupoholizm, spytacie?

 Są sklepy, z których nigdy, ale to nigdy nie wychodzę bez łupów.  O księgarniach już wiecie, ale to nie wszystko. Istnieją takie cudowne miejsca, w których absolutnie tracę rozum. Miejsca, które jednocześnie są rajsko piękne i piekielnie wodzące na pokuszenie. Miejsca w których zostawiam zdecydowanie za dużo pieniędzy... sklepy ogrodnicze. 

Ściślej rzecz ujmując pod tą definicję podchodzą również panie handlujące kwiatkami na bazarze, dział ogrodniczy IKEA, a nawet regał w biedrze. Za każdym razem kiedy wmawiam sobie, że nie mam już miejsca na nowe kwiaty, trafiam na jakiś piękny, tani, niepowtarzalny okaz. Ostatnio, po tym jak kupiliśmy trzy kartony roślin na balkon,  uznałam, że nie zmieszczę już w mieszkaniu nawet bukietu ciętych kwiatów. I co? I złamanie postanowienia zajęło mi dokładnie 24 godziny, kiedy to wróciłam do domu z kolejnymi czterema doniczkami. I wiem, że to się nie skończy przynajmniej do października.

Na zdjęciach w dzisiejszym wpisie możecie zobaczyć małą część moich roślinek, które aktualnie mieszkają w jadalni. Jak się w końcu wezmę za zagospodarowanie balkonu, to pokażę wam jaka tam jest dżungla. Ale na to musicie jeszcze chwilę zaczekać.
A w między czasie przyznajcie się w komentarzach jakie są wasze nałogi. A może też bez opamiętania coś kupujecie. Torebki, gadżety elektroniczne, notesy (o matko, notesy, to też o mnie!)? Kto da więcej?

Jak widać, zdjęcia robiłam w pochmurny i deszczowy dzień, ale mam nadzieję, że ten maj wreszcie trochę się ogarnie i przestanie być jak rozchwiana emocjonalnie nastolatka. W końcu to mój ulubiony miesiąc i nie tak miał on wyglądać. Życzę zatem sobie i wam dużo słońca, ciepełka, zapachu konwalii i bzów oraz widoku dzieciaków w szatach komunijnych szalejących na hulajnogach ;)

Miłego dnia!

Marta