Nowości w salonie na nowy rok ;)

Gdy robiłam podsumowanie wpisów z 2015 roku, zdałam sobie sprawę, że minął rok, odkąd napisałam na blogu, że szukamy nowej kanapy. A prawda jest taka, że rozpoczęliśmy te poszukiwania jeszcze dużo wcześniej. Uznałam, że tak dłużej nie może być i tuż po Nowym Roku zrobiliśmy z Adamem objazd po sklepach z meblami (bo wizyta tydzień wcześniej w Ikea wykazała, że nie ma tam tego, co sobie wymarzyliśmy) z mocnym postanowieniem, że tym razem na coś się zdecydujemy.

Niestety, jest źle. Znowu obejrzeliśmy dziesiątki (a może setki) strasznie brzydkich mebli. Znalazłam dwa modele, które jako tako mi się podobały, ale okazały się strasznie niewygodne i raczej drogie. Zresztą niektóre sklepy ominęliśmy tym razem szerokim łukiem właśnie ze względu na ceny. Nie jestem gotowa zapłacić za kanapę 10 tys. złotych. Ponieważ my prowadzimy normalne życie, (a to oznacza, że zdarza nam się jeść na kanapie, trzymać na niej nogi i zapraszać tabuny dzieciaków, które bez litości po niej skaczą) potrzebujemy kanapy, której będziemy mogli bez stresu używać, a nie tylko na nią patrzeć i podziwiać ;)

I znowu skończyło się na tym, że po całym dniu zrezygnowani, zdegustowani i sfrustrowani pojechaliśmy do Ikea. Weszliśmy w część z kanapami i kupiliśmy pierwszą z brzegu. Dosłownie! Patrzymy, że stoi sobie taka szara, trzyosobowa i na dodatek rozkładana. Usiedliśmy, popatrzyłam na cenę i stwierdziłam, że bierzemy. Nie, nie jest to moja wymarzona kanapa. Ale jest wygodna, długa, z dość wysokim oparciem i pozwala nam zaprosić gości na imprezę z nocowaniem. Mam nadzieję, że będzie się dobrze sprawować, ale nie ustaję w poszukiwaniach kanapy idealnej. Jak znajdę, to tę bez żalu sprzedam.

Z Ikea tak to już bywa, że jak się tam pojedzie, to zawsze wyjdzie się z czymś, czego nie planowało się kupować (też tak macie?). Przynajmniej tak samo długo jak kanapy, szukaliśmy odpowiedniej szafki pod biurko. Już nawet narysowałam sobie projekt i miałam iść z nim do jakiegoś stolarza, żeby mi ją zbudował. No ale chyba na razie schowam sobie gdzieś ten projekt, bo poza kanapą spontanicznie kupiliśmy też szafkę. Wreszcie kilometry kabelków i tony sprzętu komputerowego mojego chłopa przestały się plątać po całym salonie. Yes, yes, yes! 

Pora więc pokazać kilka szerszych kadrów.

Niech was nie dziwi widok choinki. Mimo że przestała już zdobić, to wciąż jeszcze stoi. Nie miałam w weekend czasu, żeby ją rozebrać, ale pewnie zrobię to w tym tygodniu, bo właśnie znowu wylądowałam na L4.

Pozdrawiam was zatem z kanapy i biorę się za szukanie nowej lampy stojącej do salonu ;)

Miłego dnia!

Marta