Szklana pułapka?

Gdy słyszę, że ktoś coś kolekcjonuje, od razu oczami wyobraźni widzę całą ścianę pokoju zastawioną porcelanowymi figurkami, puszkami po piwie, klaserami ze znaczkami, różnokolorowymi modelami resoraków, słoników z uniesioną trąbą... itp. Raczej nie są to pozytywne skojarzenia ;) 

Ale ostatnio uświadomiłam sobie, że ja też mam skłonności do zbieractwa. Tyle, że moje małe kolekcje tworzą się raczej przypadkowo. Przedmioty same wpadają mi w ręce. Nie szukam ich, nie poluję na rzadkie modele. Nie ustawiam zbiorów w reprezentacyjnym miejscu. Po prostu, gdyby się dokładniej rozejrzeć po naszym mieszkaniu, to można zauważyć, że mam słabość np. do starych butli. No nic nie poradzę, że nie umiem przejść obok nich obojętnie i jestem w stanie wyciągać je nawet ze śmietnika. Butle wędrują sobie po mieszkaniu i pełnią różne funkcje. Aktualnie stoją w salonie, sypialni i jadalni, choć nie wszystkie załapały się na zdjęcia.

Mam też spory zbiór starych kluczy, które ciągle czekają na jakieś kreatywne zagospodarowanie i kilka wiekowych aparatów fotograficznych. A jak by się głębiej zastanowić, to pewnie jeszcze jakaś mini kolekcja by się znalazła.

A jak to u was wygląda? Wpadacie w pułapkę zbieractwa? A może po prostu macie nieszkodliwą słabość do jakiś przedmiotów?

Miłego dnia!
Marta