Istryjskie wybrzeże, czyli kolory, skutery i o sole mio

No i mamy listopad. Na szczęście na razie pogoda nas rozpieszcza - oby jak najdłużej. Ale jak sobie przypomnę, że miesiąc temu byłam w ciepłej i słonecznej Chorwacji, to myślę sobie: "lato wróć!"

Obiecałam Wam niedawno, że pokażę nadmorskie miasteczka Istrii. Wybrałam dwa: Poreć i Rovinj. Byliśmy jeszcze przejazdem w kilku mniejszych miejscowościach oraz spędziliśmy dzień w największym mieście regionu - Puli, ale prawdę powiedziawszy Rovinj tak nas zachwyciło, że trudno było mu potem dorównać.

Najpierw odwiedziliśmy Poreć. Miasteczko słynie z bardzo starych, bizantyjskich mozaik. Muszę przyznać, że wyglądają one imponująco. Mnie Poreć będzie się jeszcze kojarzył z wszechobecną, wenecką architekturą. W sumie nic dziwnego, bo przez dużą część swojej historii  miasto należało do Wenecjan, ale wrażenie jest tym intensywniejsze, że domy wyglądają zupełnie inaczej niż te, które widzieliśmy w miasteczkach na wzgórzach. No dobra, okiennice są też tutaj, ale kształty i zdobienia okien są zupełnie inne.  Zrobiliśmy sobie w Poreću piknik na brzegu morza. Miło jest jeść, oglądając delikatne fale, żaglówki i promienie słońca odbijające się w wodzie. Takie mieliśmy widoczki:

Jako miejsce noclegowe na Istrii wybraliśmy Rovinj i to był strzał w dziesiątkę! Zakochaliśmy się w tym mieście. Stara część Rovinj jest zbudowana na dużym cyplu (kiedyś była to wyspa). Z jednej strony cypla jest marina, w której można podziwiać piękne stare żaglówki i nowoczesne jachty. Z drugiej strony jest port rybacki. Wieczorem obserwowaliśmy kutry wypływające w morze, a rano asystowaliśmy przy rozładunku skrzynek pełnych różnych ryb. Jak łatwo się domyślić, część z nich od razu lądowała w pobliskich restauracjach. Miasteczko jest czyste, zadbane i bardzo barwne. Wydaje się wprost stworzone do romantycznych wieczornych spacerów. Domy i okiennice pomalowano na optymistyczne kolory, a numery budynków wypisano na ceramicznych kafelkach. W wąskich uliczkach dużo jest knajpek, sklepików z lokalnymi specjałami i z biżuterią. A nad głowami jakby nigdy nic dynda sobie pranie :) Jedyne na co musieliśmy uważać, to żeby jakiś szalony lokales nie rozjechał nas skuterem w którejś z wąziutkich, stromych ulic.

Ciekawostką jest, że 1/3 mieszkańców Rovinj to Włosi. Nazwy miejscowości w tej okolicy są pisane w dwóch językach, wszędzie słychać rozmowy prowadzone po włosku, a w restauracjach króluje pizza i makarony. I nawet złapanie chorwackiej stacji radiowej graniczy z cudem ;)

Według mnie Rovinj jest jednym z punktów obowiązkowych do zobaczenia w Chorwacji. Nie tylko starówka, ale całe miasto jest naprawdę urocze. A jak Wam się poszczęści, to możecie zobaczyć dodatkowe atrakcje, jak żaglowiec z powyższego zdjęcia.  Nam poszczęściło się podwójnie, bo spotkaliśmy go jeszcze raz, prawie dwa tygodnie później, w zupełnie innej części Chorwacji. Ale o tym napisze innym razem.

Miłego dnia!

Marta