Czarna istota ;)

Już kilka razy wspominałam o tym, że uwielbiam kawę. To dopalacz, bez którego nie wyobrażam sobie poranka. Ponieważ jestem typową sową, codzienne wstawanie rano, zwłaszcza o tej porze roku, to dla mnie męka. Zwykle po ok. 7 sygnałach budzika (a dokładniej po tylu "drzemkach") Adamowi udaje się wyciągnąć mnie z łóżka. Na pół lunatykując dowlekam się do kuchni, gdzie czeka już na mnie przygotowana przez mężulka kawa. Dopiero jak ją wypiję, zaczynam jako tako funkcjonować i mogę zacząć się ogarniać i przygotowywać do wyjścia do pracy. Poranna kawa to rytuał. Nie ma kawy, nie ma po co wstawać z łóżka :)

Nie mamy super ekstra wypasionego ekspresu, ale mamy porządną kawiarkę, która w zupełności zaspokaja nasze potrzeby. A właściwie moje, bo Adam jest wymarzonym baristą. Umie przygotować pyszną kawę i lubi jej zapach, ale delikatnie mówiąc, nie jest fanem smaku tego napoju ;)

W spiżarce mam potężny zapas kawy w ziarnach, bo wiadomo, że najbardziej aromatyczna jest ta świeżo mielona. Wszystkiego może w domu zabraknąć, ale nie kawy.

Przy okazji popijania dzisiejszej "porannej" kawy (bez przesady, dziś niedziela więc spałam prawie do południa) postanowiłam pokazać nasze nowe podkładki pod kubki. Na sześciu podkładkach znajdują się czarno-białe fotografie przedstawiające historię budowy wieży Eiffla. Wieża jaka jest, każdy widzi, ale ciekawie jest zobaczyć jak zmieniało się również jej otoczenie.

Prawda jest taka, że u mnie na porannej kawie nigdy się nie kończy. Potem są jeszcze przynajmniej ze dwie. Pocieszam się, że pijam ją zwykle z mlekiem więc tych kilka kubków nie powinno być szkodliwych dla kości. Za to wszelkie niepożądane wolne rodniki są już z pewnością zupełnie zniewolone ;)

A wy lubicie kawę? Jaką najczęściej pijecie?

Miłego dnia!
Marta