Sypialnia w sam raz na zimowy sen

Zauważyłam pewną prawidłowość. W październiku zbiera mi się na zmiany w sypialni. To chyba jakieś podświadome tworzenie legowiska, żeby zapaść w zimowy sen :))) W zeszłym roku miałam potrzebę, żeby otulić się dużą ilością ciepłych, miękkich, kolorowych tkanin i zwróciłam się w stronę boho. Ale mi się odwidziało. A może znudziło. A może potrzebuję odpocząć od kolorów... W każdym razie w tym roku dużo bliżej mi do bardziej surowego, ciemniejszego stylu nordic.

Przez najbliższe pół roku i tak będę wstawać po ciemku więc nie przejmuję się, że w sypialni zrobiło się trochę ponuro. Zakochałam się w ciemnoszarej pościeli, która zdefiniowała nowy charakter pokoju. Dołożyłam czarno-białe plakaty (ach ten alfabet od Pana Lisa), granatowe dodatki i troszkę złotych elementów.

Surowy, nieco industrialny klimat podkreśla lampka na kablu od imindesign. Drewniana oprawka świetnie współgra z zagłówkiem łóżka i innymi drewnianymi elementami wystroju, a kabel jest w nietypowym, wełnianym oplocie. Lampka daje piękne światło i cudownie ociepla wnętrze, dlatego doświetlam się nią chętnie w pochmurne dni.

Jak łatwo się domyślić minimalizm nie leży w mojej naturze, dlatego na półkach stoją różne bibeloty. Otaczam się przedmiotami, które lubię i w nosie mam mody, ale gdy teraz przyglądam  się zdjęciom, to stwierdzam, że przypadkiem wyszło mi spójnie kolorystycznie, choć nie było to moim zamiarem. 

A zatem zapraszam do odmienionej sypialni. Z szerszymi kadrami ciężko, bo to maleńki pokój, ale jestem przekonana, że jakoś sobie wyobrazicie, jak to wygląda na żywo.

Pilea strasznie mi zbladła ostatnio. Pilnuję, żeby jej nie przelewać i właściwie ona nie żółknie. Wciąż wypuszcza nowe liście. Po prostu głęboka zieleń gdzieś wyparowała. Macie jakiś pomysł, co zrobić, żeby jej było lepiej i żeby odzyskała swój normalny kolorek?

A gdyby ktoś był ciekaw, to uprzejmie informuję, że na gitarze grywa mój mąż. Niestety jego repertuar zdecydowanie częściej obejmuje utwory, które najlepiej brzmią z podpiętym wzmacniaczem niż śpiewanie mi miłosnych serenad. Ale może kiedyś się doczekam ;)

Na pewno część z Was stwierdzi, że ściana za zagłówkiem jest zbyt pusta i powinnam coś na niej powiesić. Ale prawda jest taka, że to tak tylko na zdjęciach wygląda. W rzeczywistości od wejścia do pokoju ściany są zabudowane po obu stronach i ta przestrzeń nad łóżkiem to jedyne wolne miejsce, które daje temu pomieszczeniu trochę oddechu. Inaczej ten maleńki pokój byłby zbyt przytłaczający.

Ciekawa jestem która wersja sypialni bardziej Wam się podoba. Wiem, że zaglądają tu zagorzali fani stylu boho, ale mam nadzieję, że obecna wersja też przypadła Wam do gustu.

Miłego dnia!
Marta