Czy warto bielić drewno ługiem i jak je pielęgnować?

Od kogo najłatwiej nauczyć się brzydkich wyrazów? Od budowlańców oczywiście;) Pan Zdzisław, który wspomagał nas w generalnym remoncie mieszkania miał ich niezły zasób, ale prawdziwe wyżyny słowotwórczych wiązanek osiągnął, gdy męczył się z podłogą. Bo wymyśliła se taka jedna, że nie chce mieć pożółkłego lakieru na PRL-owskiej mozaice i kazała bielić. 

Ale najpierw cyklinowanie, szpachlowanie szpar, uzupełnianie deseczek w miejscach, gdzie wcześniej były ściany, itp. 

A potem trzeba się było dokształcić, co to ten cały ług i jak tym bielić. 

A potem jeszcze olejowanie białym olejem, żeby zabezpieczyć drewno i nadać mu gładkości. 

A potem marudzenie, że "szefowo tak biało to nawet w szpitalu nie mają". 

Czy warto było się tak męczyć? Zdecydowanie tak! Nie tylko nauczyłam się kilku wiązanek, od których uszy więdną (nigdy nie wiadomo, kiedy się przydadzą więc lepiej być przygotowanym), ale mam wymarzoną, jasną, drewnianą podłogę. Dzięki ługowaniu zyskała biały odcień, a jednocześnie widać słoje i strukturę drewna. Ma też tę przewagę nad podłogą malowaną farbą, że nie rysuje się i nie zdziera w trakcie codziennego użytkowania. Dziś podłoga w naszym mieszkaniu wygląda tak:

Gdy szukaliśmy mieszkania, zależało nam na tym, żeby miało drewnianą podłogę w niezłym stanie. Wiedzieliśmy, że nie będzie nas stać na położenie prawdziwych dech (do czasu, jeszcze będę takie miała!), ale za żadne skarby nie chcieliśmy mieć paneli. 

No i znaleźliśmy. Poniżej możecie podejrzeć jak nasz obecny salon wyglądał, gdy mieszkali tu poprzedni właściciele. Wcześniej podłoga była ciemna, żółta i na wysoki połysk, czyli standard przełomu lat 70 i 80-tych, kiedy to powstał nasz blok.

Jednym słowem było PASKUDNIE. Ale był też POTENCJAŁ, który postanowiliśmy wykorzystać.

Odkąd tu mieszkamy (czyli od 5,5 roku) nie cackamy się zbytnio z podłogą. Poza normalnymi, codziennymi atrakcjami - jak rozlewanie kawy i czerwonego wina, brudzenie smarami podczas remontu rowerów, szuranie meblami, czy robienie imprez na 30 osób (w tym stado dzieciaków w wieku przedszkolno-żłobkowym) - podłoga przeżyła również dwa potopy, spowodowane próbą ucieczki pralki z łazienki podczas wirowania. I o dziwo wciąż ma się dobrze. Podłoga, nie pralka (choć i ona nieźle się trzyma, jak na obecne standardy gwarancji wskazujące na wiek emerycki).

Jak dbamy o podłogę? Jeździmy na szmacie. A konkretnie najpierw myjemy mopem, a potem przecieramy szmatą do sucha. (Końcówka -my jest tu sporym nadużyciem, bo zwykle to Adam bierze na klatę ten rodzaj robót domowych.) Ktoś może się zdziwić, że traktujemy wodą olejowaną podłogę, ale już spieszę z wyjaśnieniami. Istnieje takie specjalne mydło w płynie do podłóg olejowanych, które miesza się z wodą w odpowiedniej proporcji. I tak za jednym zamachem usuwamy brud i zabezpieczamy drewno.

W te wakacje, gdy robiliśmy "mały remont", postanowiliśmy zrobić dobrze również podłodze i dopieścić ją kładąc świeżą warstwę oleju bielącego. Jak się za to zabrać?

1. Dokładnie myjemy podłogę i czekamy aż wyschnie

2. Mieszamy olej w puszce, a następnie nakładamy pędzlem na podłogę. 

3. W miejscach, w których podłoga jest mocniej eksploatowana (szlaki komunikacyjne, tam gdzie stoją krzesła, itp.) nakładamy grubszą warstwę, bo drewno wchłonie więcej oleju.

4. Odczekujemy trochę aż drewno "wypije" olej.

5. Pozostałą na powierzchni warstwę oleju dokładnie wcieramy szmatą w szczeliny oraz zbieramy nadmiar.

6. Pozostawiamy całość do wyschnięcia (np. przez noc). I gotowe.

Poniższe zdjęcie zrobiłam podczas olejowania. Na dole widać podłogę jeszcze przed położeniem świeżej warstwy oleju. Drewno nie ma ani odrobiny dawnego żółtego kolorku, ale biel troszkę poszarzała więc przydało się odświeżenie.

W podobny sposób, czyli ługiem i białym olejem rozjaśniliśmy również listwy przypodłogowe, parapety, wszystkie wewnętrzne drzwi, również te do spiżarni i do szaf w sypialni. Na celowniku mam jeszcze paleciakowy stolik, bo denerwuje mnie kolorek, którego nabrał przez tych kilka lat. Ale to będzie wymagało szlifowania więc chyba zostawimy sobie tę robotę na wiosnę.

Poniżej wrzucam jeszcze kilka zdjęć z salonu, żebyście mogli lepiej obejrzeć obecny kolor podłogi i parapetów.

Miłego dnia!
Marta