Życie w błękicie

Mam wrażenie, że ostatnio doba się skróciła. Jakoś tak ciągle brakuje mi czasu i jak widać blog też na tym ucierpiał. Mam jednak nadzieję, że ktoś tu jeszcze zagląda. No chyba, że wszyscy wykorzystują wolny czas na oglądanie meczy :)

Obiecałam poprzednio, że pokażę zachodzące w mieszkaniu zmiany, ale nie dzisiaj. Dzisiaj zupełna świeżynka. A to dlatego, że dzisiaj właśnie dotarły do nas nasze wymarzone krzesła. No i zamiast pisać kolejny artykuł do Zwierciadła, robiłam zdjęcia naszego kącika biurowego. Pisałam o nim już kiedyś tutaj wspominając o krześle, które chciałabym tu mieć. No i jest :)

Krzesło jest, jak to się ładnie nazywa, "inspirowane projektem" duetu Eames'ów z 1950 roku. Te produkowane obecnie przez firmę Vitra ze względu na cenę są zdecydowanie poza naszym zasięgiem. I pomyśleć że Eames'owie zaprojektowali je jako 'tanie krzesła dla mas'. Gdyby wiedzieli ile one dzisiaj kosztują, to by się w grobie przewrócili. Ale mi podróba zupełnie wystarczy. Zwłaszcza, że krzesło jest bardzo wygodne, a przecież to właściwie jest najważniejsze. No i kolor jest cudny:) Wybraliśmy metalowe nóżki (a nie drewniane), żeby jeszcze bardziej przełamać sielski styl jaki nadały salonowi m.in. przedwojenna szafa i walizka.

Na biurku pojawiła się jakiś czas temu lampka. Pewnie kiedyś pomyślimy o jakimś bardziej biurowym modelu, ale póki co postanowiłam wykorzystać to, co miałam. Wystarczyło więc dokupić abażur. Zainspirowana kolorami literek w ramce i ptaszkami, które dostałam od Ewy z minty house wybrałam taki:

Na powyższych zdjęciach widać, że za oknem, na balkonie zadomowiły się nasze rowery. Zawisły w pozycji pionowej, żeby zajmować mniej miejsca. Niestety balkon wciąż nie doczekał się należnej mu uwagi z naszej strony i poza kwiatami nic go jeszcze nie zdobi. Ale kiedyś i tu będzie fajnie. Miałam nadzieję, że uporamy się z tym tematem zanim przyjdzie lato, a tu się okazało, że dziś pierwszy dzień lata, a balkon niegotowy. 

I ten okropny kaloryfer pod biurkiem przydałoby się jakoś zasłonić...ech. Dużo jeszcze pracy przed nami. Dobrze, że chociaż kwiatki mamy ładne;)

Miłego dnia!
Marta