Z wizytą u Julii - czyli zwiedzamy Weronę

Podobno historia nieszczęśliwiej miłości Romea i Julii opisana w dramacie Szekspira wydarzyła się naprawdę. Podobno miała miejsce w Weronie - pięknym włoskim miasteczku na północy Włoch. Podobno młodzi kochankowie mieszkali w domach, które zachowały się do dziś. I nawet jeśli to wszystko niewiele ma wspólnego z rzeczywistością, a przydomek miasta zakochanych został nadany Weronie na wyrost, to i tak warto je odwiedzić. 

Historia Werony sięga tysiąca lat. Pomimo zniszczeń spowodowanych na przestrzeni dziejów przez trzęsienia ziemi i wojny, w tutejszej architekturze widać ślady przeszłych epok: od starożytnego Rzymu, poprzez średniowiecze, czasy panowania wielkiego rodu Della Scala, epokę wenecką i rządy austriackie. I kiedy już uda wam się oderwać od rzeki turystów zmierzających pod balkon Julii, to na pewno dostrzeżecie tę różnorodność.

A skoro o słynnym balkonie mowa, to miejmy to już za sobą. Ciach, poniżej tradycyjna foteczka strzelona ponad głowami tłumu i zabieram was na spacer kolorowymi uliczkami miasta.

W Weronie zachwyciła mnie różnorodność architektury. Są tu ruiny starożytnej areny i dwóch wielkich bram miejskich z czasów starożytnych, bogato zdobione pałace, kamienice malowane we freski z oknami o pięknych kształtach, balkony tonące w kwiatach, wąskie uliczki z kawiarenkami i skuterami oraz podwórka z arkadami. Ja jak zwykle uciekłam z tradycyjnych turystycznych szlaków. Kupiłam najpyszniejsze lody na świecie, porzuciłam resztę towarzystwa i poszłam sama zgubić się w tym przesyconym duchem słonecznej Italii mieście. Poniżej mała namiastka tego co widziałam.

Byliśmy w Weronie poza szczytem sezonu turystycznego, a i tak było miejscami tłoczno. Wolę sobie nawet nie wyobrażać co się tu dzieje w wakacje. Jeśli więc będziecie planować odwiedziny w tym pięknym mieście (warto!), to wybierzcie raczej wczesną wiosnę lub późną jesień. 

Centrum miasta jest pełne wąskich uliczek i raczej wszyscy poruszają się tutaj na piechotę. Samochód można zostawić na jednym z licznych miejsc parkingowych wzdłuż rzeki. 

Jeśli chodzi o jedzenie, to oczywiście polecam lokalne włoskie smaki. Lody były przepyszne! Makarony też wspaniałe. Pizza może nie urywała, ale nie mogę powiedzieć, że była niedobra. Za to kawa... najlepsza na świecie ;) W mieście jest dużo kawiarenek i restauracji, ale ceny w centrum są bardzo wysokie. Warto przejść na drugą stronę rzeki i zjeść nieco dalej od głównych turystycznych atrakcji.

Z Werony jest już całkiem niedaleko w Dolomity i nad jezioro Garda. Jeśli będziecie mieli czas, to koniecznie wybierzcie się tam na wycieczkę. Postaram się wkrótce pokazać więcej kadrów właśnie z tamtych okolic. Ale kolejny wpis na pewno będzie w temacie dekorowania i stylizacji stołu więc coś w sam raz dla wielbicieli postów wnętrzarskich ;) Póki co możecie co nieco podejrzeć na moim instagramie.

Miłego dnia!
Marta